#BestofBharat: சுதந்திர இந்தியாவின் சிறந்த கொள்கைகள் மற்றும் முடிவுகள்! இதோ..

இன்றைய சுதந்திர இந்தியாவின் அடையாளத்தை வடிவமைத்த முதல் 5 முக்கிய கொள்கை மற்றும் முடிவுகள்.

பிரிட்டிஷ் அரசிடமிருந்து இந்தியா சுதந்திரம் அடைந்த பிறகு, இந்திய அரசு பல கொள்கைகளை கொண்டுவந்து, கொள்கைகளை மாற்ற சில முக்கிய முடிவுகளை எடுத்துள்ளது. இதில், இன்றைய இந்தியாவின் முதல் 5 முக்கிய கொள்கை மற்றும் முடிவுகளை பார்க்கலாம். ஆதார், மகாத்மா காந்தி தேசிய ஊரக வேலை உறுதிச் சட்டம், குறைந்தபட்ச ஊதியச் சட்டம், நுகர்வோர் நீதிமன்றங்கள், பணமோசடி தடுப்புச் சட்டம் ஆகியவை முக்கியம் வாய்ந்தவை.

ஆதார் : உலகின் மிகப்பெரிய பயோமெட்ரிக் ஐடி அமைப்பு என்பது ஆதார் கார்டு ஆகும். உலக வங்கியின் தலைமைப் பொருளாதார நிபுணர் பால் ரோமர், ஆதார் என்பது உலகின் மிகவும் மேம்பட்ட அடையாளத் திட்டம் (advanced ID program) என்று கூறினார். இந்தியாவில் தங்குவதற்கு ஆதார் எந்த உரிமையையும் வழங்கவில்லை, குடியுரிமைச் சான்றாகக் காட்டிலும், ஆதார் வசிப்பிடச் சான்றாகப் பார்க்கப்படுகிறது.

ஆதார், 12 இலக்க தனித்துவ அடையாள எண். UIDAI-ஆனது திட்டக் கமிஷனின் தொடர்புடைய அலுவலகமாக ஜனவரி 28, 2009 முதல், சட்டம் இயற்றப்படுவதற்கு முன்பு செயல்பட்டு வந்தது. ஆதாரை ஆதரிப்பதற்கான பண மசோதா மார்ச் 3, 2016 அன்று நாடாளுமன்றத்தில் அறிமுகப்படுத்தப்பட்டது. ஆதார் சட்டம், 2016, மார்ச் 11 அன்று மக்களவையில் அங்கீகரிக்கப்பட்டது.

இதன்பின் ஆதார் சட்டத்தின்படி, இந்திய தனித்துவ அடையாள ஆணையத்தால் (UIDAI) தரவு சேகரிக்கப்படுகிறது. இது ஜனவரி 2009-இல் இந்திய அரசாங்கத்தால் உருவாக்கப்பட்ட ஒரு சட்டப்பூர்வ அமைப்பாகும். UIDAI மின்னணு மற்றும் தகவல் தொழில்நுட்ப அமைச்சகத்தின் கீழ் இயங்கி வருகிறது.

மகாத்மா காந்தி தேசிய ஊரக வேலை உறுதிச் சட்டம்:  MGNREGA என்று அழைக்கப்படும் மகாத்மா காந்தி தேசிய ஊரக வேலை உறுதிச் சட்டம், 2005-ஆம் ஆண்டின் தேசிய ஊரக வேலை உறுதிச் சட்டம் அல்லது NREGA என 2009-இல் இருந்து மறுபெயரிடப்பட்டது. இது “வேலை செய்வதற்கான உரிமை” இந்தியாவில் சமூக பாதுகாப்பு மற்றும் தொழிலாளர் சட்டத்தால் பாதுகாக்கப்படுகிறது.

ஊரக வளர்ச்சித் துறை அமைச்சர் ரகுவன்ஷ் பிரசாத் சிங் நாடாளுமன்றத்தில் மசோதாவை அறிமுகப்படுத்தியதைத் தொடர்ந்து, இந்தச் சட்டம் ஆகஸ்ட் 23, 2005 அன்று பிரதமர் மன்மோகன் சிங்கின் நிர்வாகத்தின் போது நிறைவேற்றப்பட்டது.  இந்த சட்டத்தின் கீழ், ஒரு நிதியாண்டில் குறைந்த பட்சம் 100 நாட்கள் ஊதியத்துடன் கூடிய வேலைவாய்ப்பை வழங்குவதன் மூலம் கிராமப்புறங்களில் வாழ்வாதாரத்தின் பாதுகாப்பை அதிகரிப்பதை நோக்கமாகக் கொண்டுள்ளது.

குறைந்தபட்ச ஊதியச் சட்டம்: இந்திய தொழிலாளர் சட்டத்தின்படி, 1948-இன் குறைந்தபட்ச ஊதியச் சட்டம் திறமையான மற்றும் திறமையற்ற தொழிலாளர்களுக்கு வழங்கப்பட வேண்டிய குறைந்தபட்ச ஊதியத்தை நிறுவுகிறது. இந்திய அரசியலமைப்புச் சட்டத்தின்படி, ஒரு தொழிலாளி ஒரு குறைந்தபட்ச வாழ்க்கைத் தரத்தை பராமரிக்க சம்பாதிக்க வேண்டிய தொகை, ஆரோக்கியம், கண்ணியம்,கல்வி, உட்பட அத்துடன் எதிர்பாராத செலவுகளை ஈடுகட்ட குறைந்தபட்ச ஊதியச் சட்டம் உருவாக்கப்பட்டது.

ஒரு தொழில்துறையில் செலுத்தும் திறனைக் கருத்தில் கொள்வதற்காக அரசியலமைப்பு “நியாயமான ஊதியத்தை” குறிப்பிட்டுள்ளது. ஒரு நியாயமான சம்பளம் என்பது தொழில்துறையின் திறனைக் கணக்கில் எடுத்துக் கொள்ளும், அதே வேளையில் வேலைவாய்ப்பு நிலைகளை உயர்த்த முயற்சிக்கிறது. குறைந்தபட்ச ஊதிய சட்டம் 1948 மூன்றாவது பிரிவின் கீழ், மத்திய மற்றும் மாநில அரசுகள் குறைந்தபட்ச ஊதியத்தை அந்தந்த துறைகளில், இடத்திற்கு ஏற்ப, குறிப்பிட்ட கால இடைவெளியில், 5 ஆண்டுகளுக்கு மிகாமல் மாற்றியமைக்க வேண்டும்.

பல துறைகளில் தொழிலாளர்களுக்கான குறைந்தபட்ச ஊதியம் கடந்த 2017ம் ஆண்டு மாற்றியமைக்கப்பட்டது. மேலும், விலைவாசி உயர்வுக்கு ஏற்ப, பலவித அகவிலைப்படிகளை நுகர்வோர் விலை குறையீடு அடிப்படையில் 6 மாதங்களுக்கு ஒரு முறை மாற்றியமைக்கிறது. பலவித அகவிலைப்படிகள் கடைசியாக கடந்த 2021 அக்டோபர் 1ம் தேதி மாற்றியமைக்கப்பட்டது.

நுகர்வோர் நீதிமன்றங்கள்: இந்தியாவில் ஒரு சிறப்பு நோக்கத்திற்கான நீதிமன்றம் நுகர்வோர் நீதிமன்றம் என்று அழைக்கப்படுகிறது. இது பெரும்பாலும் நுகர்வோர் தொடர்பான பிரச்சனைகள் மற்றும் குறைகளில் கவனம் செலுத்துகிறது. இந்த கருத்து வேறுபாடுகளைத் தீர்ப்பதற்காக நீதிமன்றத்தில் விசாரணைகள் நடத்தப்படுகின்றன. நீதிமன்றம் அதன் முடிவை முதன்மையாக நுகர்வோர் உரிமைகளை மீறுவதை அடிப்படையாகக் கொண்டது.

நுகர்வோர் நீதிமன்றங்கள் மூலம் புகார்தாரரே புகார் தாக்கல் செய்தும், அவரே வாதிட்டும் நீதிபெற முடியும் என கூறப்படுகிறது. மருத்துவக் குறைபாடுகள், வங்கிகள், வீடு கட்டிக் கொடுப்பவர் பிரச்சனைகள் மற்றும் பொருள்கள் தரத்தில் உள்ள குறைபாடுகள் போன்றவற்றை உள்ளடக்கிய சிக்கல்களுக்கு நீதி பெற நுகர்வோர் நீதிமன்றத்தை அணுகலாம் எனவும் தெரிவிக்கப்பட்டுள்ளது.

பணமோசடி தடுப்புச் சட்டம்:  பணமோசடியைத் தடுக்கவும், பணமோசடியில் இருந்து பெறப்பட்ட சொத்துக்களை பறிமுதல் செய்யவும் NDA அரசாங்கத்தால் இயற்றப்பட்டது. பணமோசடி தடுப்பு சட்டம், 2002 மற்றும் அதன் கீழ் பிறப்பிக்கப்பட்ட விதிகள் ஜூலை 1, 2005 முதல் நடைமுறைக்கு வந்தன.

வங்கி நிறுவனங்கள், நிதி நிறுவனங்கள் மற்றும் இடைத்தரகர்கள் தங்கள் வாடிக்கையாளர்களின் அடையாளத்தை உறுதிப்படுத்தவும், பதிவுகளை வைத்திருக்கவும், நிதி நுண்ணறிவு பிரிவு-இந்தியா (FIU-IND) க்கு பரிந்துரைக்கப்பட்ட வடிவத்தில் தகவல்களை வழங்கவும் சட்டம் மற்றும் விதிகள் மூலம் தேவைப்படுகின்றன. இந்த சட்டம் 2005, 2009 மற்றும் 2012 இல் திருத்தப்பட்டது.